RADIESTEZJA - RÓŻDŻKARSTWO
Strona 286

RÓŻDŻKARSTWO

Strona 297

 Różdżkarstwo jest znaną od wieków w różnych kulturach techniką poszukiwania wody oraz minerałów, skarbów i innych przedmiotów ukrytych w ziemi;z niejakim powodzeniem stosowano ją także w poszukiwaniu przestępców oraz w diagnozowaniu chorób. Przez długi czas uważano je za praktykę magiczną, odwołującą się do "sił nieczystych", a przynajmniej nadprzyrodzonych. Ozeasz przestrzegał w Księdze Proroków: "Lud mój pytał się drewna swego, a kij jego odpowiadał mu: bo duch wszeteczeństwa zwiódł je". Także i Marcin Luter umieścił różdżkarstwo na liście występków naruszających I przykazanie. Wszelako poszukiwania wody za pomocą różdżki okazywały się nadzwyczaj skuteczne, a że nic nie wskazywało na to, iż różdżkarze odwołują się do mocy czarodziejskich, praktyka ta nie była tępiona, cieszyła się wręcz dużą popularnością. Już w XVI wieku próbowano tedy wyjaśnić zdolności radiestezyjne naturalnym mechanizmami "sympatii", czyli czyli przyciągania, w wieku XVII natomiast odwoływano się do "teorii korpuskularnej", wyjaśniającej zjawisko emisją cząstek materiału lub wody z głębi ziemi i wnikaniu ich do różdżki, która skutkiem tego zaczyna drgać. Wiek XIX przyniósł teorię promieniowania elektrycznego, elektromagnetycznego, wreszcie -promieniowania przenikliwego (radioaktywnego). Jak dotąd nie udało się dowieść naturalnego fizycznego charakteru interakcji zachodzącej między różdżką czy wahadałkiem a poszukiwanym przedmiotem, jakkolwiek eksperymenty interakcji takiej nie wykluczyły. Jedno z ciekawszych doświadczeń przeprowadził włoski uczony Cazzamallina stadionie w Weronie w roku 1931. W różnych miejscach płyty stadionu zakopano bloki ołowiu, brązu, aluminium, żelaza i miedzi oraz pojemniki z wodą. Z ośmiu biorących udział w eksperymencie radiestetów pięciu wskazało bezbłędnie wszystkie obiekty z wyjątkiem aluminium.
Przywiązanie do fizykalnej koncepcji wyjaśnienia zjawisk radiestezyjnych zaowocowało próbami skonstruowania aparatów wykrywających poszukiwane przedmioty, a także urządzeń "neutralizujących" szkodliwe promieniowanie wód, "żył wodnych", etc. Owe aparaty funkcjonują jednak tylko w rękach wynalazców, urządzenia zabezpieczające zaś zdają się przede wszystkim zapewniać nie najgorsze bytowanie ich producentom. Nauka w każdym razie nie znajduje przekonywujących dowodów na istnienie promieniowania zdolnego poruszać różdżki.
Wygląda więc na to, że mamy tu do czynienia ze zjawiskiem parapsychologicznym ((R) PARAPSYCHOLOGIA I PSYCHOTRONIKA), rodzajem (R) jasnowidzenia, telegnozji, a ruch wahadełka czy różdżki wywoływany jest przez procesy zachodzące w pschice radiestety. Wielu różdżkarzy określa swój stan w trakcie seansu radiestetycznego jako "trans", "działanie podświadomości", "koncentrację", etc. Wielu z nich zresztą po dłuższym treningu rezygnuje z posługiwania się różdżką czy wahadełkiem, wystarcza im właśnie koncentracja na na czekającym ich zadaniu. Za parapsychiczną naturą różdżkarstwa przemawia też fakt, iż niektórzy radiesteci podejmują się poszukiwania różnorakich obiektów nie w terenie, lecz nad mapą, planem lub fotografią obszaru poszukiwań. Są także różdżkarze, którzy podejmują się wskazać chory narząd lub określić płeć dziecka w łonie matki. W dziedzinie uzdrowicielstwa sukcesy radiestetów nie są tak przekonywające, jak w wytyczaniu miejsc pod studnie.


Encyklopedia Nowej Ery NEW AGE

Opracowali
Wojciech Bockenheim, Stefan Bednarek, Jerzy Jastrzębski

Wydanie pierwsze
Wydawnictwo "ASTRUM" 1996